De ziekte van Lyme

Over de ziekte van Lyme, veroorzaakt door de Borellia-bacterie, is veel informatie te vinden. Maar niet alle informatie is waar. Zo zijn er bijvoorbeeld nog steeds artikelen te vinden waarin staat dat Lyme altijd te herkennen is aan een rode ring. Helaas klopt dit niet. Ook vergt het vaak veel tijd om de gevonden informatie goed te interpreteren omdat er medische termen en afkortingen worden gebruikt, die de meeste mensen niet kennen. Dus daarom: tijd voor eenvoudige informatie!

Het ontstaan van Lyme

Bij de ziekte van Lyme wordt al snel gedacht aan overdracht door teken. In de meeste gevallen is het inderdaad een teek, die de ziekte overbrengt. Maar Lyme kan ook worden overgebracht door/via dazen, muggen, speeksel en de placenta (niet alle wetenschappers geloven in de overdracht van Lyme via speeksel en de placenta. Anderen zijn er zeker van dat deze vorm van overdracht wel degelijk voorkomt.

De symptomen

Lyme kan een breed scala aan symptomen geven. Alle patiënten hebben last van vermoeidheid, maar verder kunnen de onderlinge verschillen groot zijn. In het algemeen zijn de klachten onder te verdelen in drie gebieden:

1. Gewrichtspijn (bijvoorbeeld: pijn in knieën, enkels, polsen enz.)
2. Huidklachten (bijvoorbeeld: rood/paarse huidverkleuringen, dunner wordende huid)
3. Neurologische klachten (bijvoorbeeld: geheugenproblemen, dissociatie, hersenmist, concentratieproblemen, stemmingswisselingen enz.)

Alleen lyme? Of nog meer?

Het gebeurt regelmatig dat er, tegelijkertijd met de Lyme ook andere infecties worden overgedragen. Dit heet: co-infectie(s). Enkele bekende co-infecties zijn: Babesia, Bartonella, Ehrlichia, FSME, Mycoplasma en Rickettsia.
Deze co-infecties maken genezing extra complex.

Diagnostisering

Vaak wordt er, bij vermoeden van Lyme, gekozen voor een bloedtest waarbij wordt gekeken of het lichaam antistoffen heeft aangemaakt tegen Lyme. De meest gebruikte antistoffentesten zijn de ELISA en, als die positief uitvalt, de Western Blot.
Nadelen van deze methodiek zijn:

• Niet iedere patiënt maakt antistoffen aan
• Er kan niet met zekerheid worden vastgesteld of de gevonden antistoffen afkomstig zijn uit een actieve of genezen infectie.

Als alternatief kan er gekozen voor een DNA-kweek of Leven Bloed Analyse. Over deze laatste methodiek zijn de meningen echter verdeeld, wat betreft de betrouwbaarheid ervan.

Behandeling

Wanneer uit onderzoeken blijkt dat je (mogelijk) Lyme hebt of wanneer de arts een sterk vermoeden heeft van Lyme, wordt er behandeld met antibiotica. Dit kunnen tabletten zijn of een infuus (dit laatste wordt vooral gebruikt als er veel neurologische symptomen zijn). Soms wordt er een cystebreker ingezet. Als de Borellia in contact komt met antibiotica, zal hij vaak overgaan in een cyste en zichzelf daarmee onbereikbaar maken voor antibiotica.
Sommige mensen kiezen voor een behandeling in de alternatieve hoek. Veel gebruikte middelen zijn dan: Burbur, Pinella, Samento, Kaardebol.